Nusa Dua - Ubud - Kuala Lumpur

Zo….. waar moet ik beginnen? We hebben ondanks dat we druk zijn met het project toch redelijk wat tijd over om op pad te gaan, gelukkig!
Twee meiden uit de groep hadden het idee om naar Nusa Dua te gaan, een plaatsje helemaal ten zuiden van Bali. We zouden er vooral heen gaan voor de welbekende ‘waterblow’, dat is als de zee hard tegen de rotsen aan komt, waardoor het water meters hoog de lucht in gaat. We komen daar aan en hebben een mooi uitzicht, maar waar is de waterblow? Schijnt dit dus alleen ’s avonds te zijn, goede research meiden haha! Nou ja, helemaal niet erg, we hebben de hele middag doorgebracht op een prachtig wit strand!

Ons plan was om ’s avonds op stap te gaan in Seminyak! Dus zijn we met de taxi daarheen gegaan. Met de scooter zou je er maximaal een half uur over doen, maar wij hebben ongeveer 1,5 uur in de taxi gezeten. Wat een verkeer hier, ik verbaas me er elke keer weer over! Uiteindelijk hebben we lekker gegeten met z’n allen, ik heb eindelijk weer een keer carpaccio gegeten, dat mis ik toch wel een beetje. We hebben nog een drankje gedaan, maar eigenlijk te moe om op stap te gaan…… I’m getting older I think. Achja, genoeg tijd nog om vaker op stap te gaan.

Bajil (ons contactpersoon) had voor ons een hele route uitgestippeld door de omgeving van Ubud (een plaats midden in Bali). Hij was de tour-gids en haalde ons ’s ochtends om 9.00 op met zijn auto. We begonnen bij de Tegalalang rijstvelden. Echt een prachtige plek, mooi uitzicht, indrukwekkende verhalen en de ‘Bali Swing’. We mochten door de rijstvelden lopen, Bajil vertelde ons dat we vooral niet onder een palmboom moesten gaan staan, want stel je voor dat er een kokosnoot op je hoofd valt. Voordat rijst ook echt rijst is ondergaat het een aantal stappen. Het begint bij een plant, in de eerste fase moeten de planten in een laagje water staan, om te kunnen groeien. Hierbij zijn er vormpjes van rijst te zien, maar er zit nog geen rijstkorrel in. In de tweede fase als de plant hoog genoeg is, dan moet het drogen en hierbij wordt de rijst gevormd. Daarna halen ze het beschermlaagje eraf en dan heb je rijst! Witte rijst zoals wij dat kennen. Ik heb de Bali Swing gedaan, leuk voor een keertje op zo’n schommel. Het leukste wat ik eraan over gehouden is zijn de gave foto’s, verder was het buiten het uitzicht om niet mega speciaal.

Ondertussen in de auto vroeg ik Bajil wat de betekenis was van Madé, want zoveel mannen heten hier Madé. Hij vertelde dat ze in Bali een naamsysteem hebben.
Het eerste kind heet: Wayan, Putu of Gede
Het tweede kind heet: Madé, Kadek of Nengah
Het derde kind heet: Nyoman of Komang
Het vierde kind heet: Ketut
Als je nog een vijfde kind krijgt, dan heeft dat dezelfde naam als het eerste kind.
‘Huh, maar Bajil, hoe kan het dan dat jij Bajil heet?’
‘Een vriend van vroeger gaf me die bijnaam, dus nu ben ik Bajil. Officieel heet ik Komang, maar zo kent niemand me.’
Best handig, je kan hier gewoon je eigen naam verzinnen haha!

Ondertussen waren we aangekomen bij de Gunung Batur vulkaan. Het is een vulkaan van 1717 m hoog en met de grootste krater van de 3 vulkanen hier op Bali. Heel mooi en ik denk dat het zeker de moeite waard is om deze een keertje te gaan beklimmen!

Een stukje verderop was de koffieplantage, of nouja eigenlijk een plantage van van alles en nog wat. We kregen een plank met daarop 12 verschillende koffie/thee soorten die we allemaal mochten proeven. Daarnaast heb ik de Luwak Koffie geproefd. Ook wel de ‘poep’ koffie genoemd. De Luwak is een beest dat lijkt op een kat en een das. Deze beesten krijgen een koffiebes en de beesten kauwen alleen op de schil, het binnenste is te hard dus dat blijft onbeschadigd. Wanneer het beest heeft gepoept wordt het koffieboontje eruit gehaald en gemalen tot koffie. Voila, Luwak Koffie. Ik vond het gewoon naar zwarte koffie smaken. Dit is trouwens de duurste koffie ter wereld. 60,000 Rupiah voor een kopje (€3,80).

Tot nu toe zijn de tempels me eigenlijk een beetje tegen gevallen, totdat Bajil ons meenam naar de Pura Tirta Empul. Voor mijn gevoel veel groter dan de andere tempels die ik tot nu toe heb bezocht. De Pura Tirta Empul wordt ook wel de tempel van het heilige water genoemd. Bij deze tempel ligt een bron met heilig water, deze wordt gebruikt bij reinigingsrituelen. Er zijn in totaal 30 stralen met holy water, elke straal staat voor iets anders, zoals gezondheid, geluk, maar er zijn ook 2 stralen die bedoel zijn voor het reinigen van doden. Deze mag je als levende mens eigenlijk niet gebruiken.

Als afsluiting van de dag zouden we eigenlijk naar een waterval gaan, maar op onze planning stond dat we de volgende dag een traditionele dans zouden bijwonen bij die waterval. Bajil stelde voor om naar de Seraswati Silver fabriek te gaan (ook wel de best to buddha fabriek), ik was natuurlijk als een kind zo blij. We mochten eerst een kijkje nemen in de fabriek, dit was een hok van ongeveer 30m2, waar zo’n 20 man achter een tafeltje zat te werken. Veiligheidsregels kennen ze hier volgens mij ook niet, korte broeken/slippers, vuur gebruiken zonder bril, scherpe onderdelen gebruiken zonder handschoentjes, het maakte allemaal niks uit. Vervolgens gingen we naar de winkel. Ik heb denk ik wel 20 verschillende ringen om gehad en 15 verschillende armbanden. Maar uiteindelijk heb ik er van beide eentje gekocht, daarbij heb ik in m’n achterhoofd gehouden dat ik hier met Joost ook nog heen ga :) :)!

Zoals eerder gezegd gingen we de volgende dag aan het eind van de middag naar de traditionele Kecak dans bij de Tegenungan Waterfall. We kwamen bij een prachtig resort met twee infinitypools, uitzicht op de waterval, fijne muziek en we konden zo aanschuiven bij het buffet met heerlijk vers klaargemaakt eten. Ondertussen begon ook de dans. Het was speciaal om het een keer gezien te hebben, het duurde ongeveer 3 kwartier, maar die 3 kwartier deden ze ook ongeveer hetzelfde. Ik heb een filmpje en foto’s bijgevoegd in het fotoalbum, oordeel zelf maar haha!

Vanavond gaan we naar een wedstrijd van Bali United, ze staan 5e in de Liga 1 van Indonesië. Ze spelen tegen Borneo FC, die staan 7e in de poule, dus het kan wel eens een spannend potje worden. Bij Bali United spelen trouwens ook wat Nederlanders heb ik gezien, Melvin Platje, Nick van der Velden en Kevin Brands. Wat ook een groot verschil is tussen de wedstrijden hier en in Nederland is dat je voor €6,- een wedstrijd op het hoogste niveau kan bijwonen!

Omdat Joost op 9 november jarig is, ik het verschrikkelijk vindt als hij alleen is met z’n verjaardag en we elkaar toch wel een beetje heel erg missen, vliegen we beide op 9 november naar Kuala Lumpur (Maleisië) om 4 dagen samen te genieten! YESSSS ME SO HAPPY! <3

En nu ga ik weer verder met het project, doeidoei!

De foto’s en filmpjes zijn te vinden op: https://myalbum.com/album/tWtMqSD4RAQA

Ciuman besar (dikke kus),

Sem